menselijke vormen
Bij een figuur, torso of portret probeer ik de emotie te vangen in uitdrukking of houding. Als bij een beeld een videoscherm staat, kunt u die aanklikken om het beeld van verschillende kanten te bekijken.
uit 2000 tot 2020
(klik op de afbeelding om het werk groter te bekijken)
stuur een bericht naar de kunstenaar
Rust
2020Een roze marmeren geabstraheerde figuur.
Transformatie
2018
Gedicht van Magdalena de Coninc op dit beeld: TRANSFORMATIE
De worsteling is voorbij./Jaarringen tonen wat was.
De tijd heeft haar kernen gebeiteld/haar knoesten geschaafd.
Moeiteloos recht zij haar rug,/blijft onverslagen.
Gedachten als los zand mogen nu vallen./Andere schieten juist wortel in haar hoofd,
zijn wijder vertakt geworden met de jaren,/willen de hele aarde sparen.
Zij draagt haar ontworteling met gratie.
Samen
2017Twee figuren met een gezamenlijke basis.
Gevleugeld
2016Een vage figuur die zich losmaakt uit het gesteente
Torso
2013Met Lindehout kun je de zachte huid gevoelig weergeven
koor
2011Een koor van enthousiast zingende geabstraheerde koppen
verbinding
2019Twee figuren die met elkaar verbonden zijn. Door de dunne schijf albast schijnt het licht er doorheen en geeft glans. De figuren zijn aan beide zijden uitgewerkt.
In gedachten
2007Stevige figuur met handen de benen omvattend
In zichzelf verzonken
2003Vrouw met haar hoofd rustend op haar opgetrokken knieën
Meisjeskopje
2008Meisjeskopje met een antieke uitstraling uit de ruwe steen veroverd
Torso
2008Gevoelig lichaam, waarbij de kleur de vorm accentueert
Jippie!!
2008Uitbundige figuur op een zuil
Op de kade
2008Zeemansvrouw uitkijkend over de zee in de wind
Zwier
2006Vrouwenfiguur in draaibeweging met wapperende haren en kleding
cape
2010Vrouwenfiguur op een rots met een wapperende cape
Liggende figuur
2003Liggende vrouw steunend op een elleboog.
Danseres
2001Zwierige dansbeweging, versterkt door de ruwe kant van de steen
Zittende figuur
2000Ik zit hier en wie doet me wat. Zittende figuur die kracht uitstraalt
Kop I
2001Portret met mooi contrast door het haar van ruwe steen